Skąd wzięły się Sfinksy?
Koty sfinks powstały z kotów krótkowłosych w wyniku celowej hodowli kotów z mutacją genu, który odpowiadał za sierść kotów. Wbrew obiegowej opinii nie są całkiem łyse – ich skóra pokryta jest delikatnym meszkiem, przypominającym aksamit.
Co ciekawe, sfinksy nie mają nic wspólnego z Egiptem. Nazwa „sfinks” została nadana ze względu na ich majestatyczny wygląd, przypominający egipskie posągi, ale ich pochodzenie jest zupełnie inne.
Początki hodowli
Pierwsze sfinksy pojawiły się w Kanadzie w latach 60. XX wieku, kiedy to u kotki domowej urodziły się młode bez sierści – naturalna mutacja genetyczna zapoczątkowała całą rasę. Kotka Prune, która była jednym z pierwszych znanych sfinksów, stała się podstawą do dalszych planowych krzyżowań.
Hodowcy szybko dostrzegli potencjał tych wyjątkowych zwierząt – zarówno ze względu na ich wygląd, jak i charakter. Hodowle zaczęły powstawać w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i w Holandii, gdzie rasa była dalej rozwijana z dużym naciskiem na zdrowie i stabilność genetyczną.
Korzenie rasy sfinksa
Przodkowie sfinksów mogą sięgać czasów prekolumbijskich – niektóre przekazy wskazują, że podobne koty istniały w starożytnym Meksyku. Jednak historia współczesnej rasy sfinks rozpoczęła się znacznie później.
Pierwsze zorganizowane próby hodowli tych bezwłosych kotów miały miejsce w latach sześćdziesiątych XX wieku. Wyróżnia się dwie niezależne linie, z których wywodzą się współczesne sfinksy:
- Wadena, Minnesota – farma rodziny Pearson, gdzie urodziły się pierwsze znane bezwłose kocięta w USA.
- Toronto, Kanada – hodowla Shirley Smith, uznawana za kluczową w rozwoju rasy, szczególnie w kierunku kanadyjskich standardów sfinksów.
Obie linie odegrały kluczową rolę w rozwoju rasy – ich połączenie umożliwiło stworzenie silnej genetycznie i zdrowej populacji kotów, które znamy dzisiaj.